Kitap Tanıtımları

Aslı ve Murat’ın çok tanıdık gelen hikayesi. Belki çok sıradan bir aşk öyküsü ama zaten okunabilirliği kılan da biraz bu sıradanlık. “Evet ben de yaşadım, hep böyle olur, belliydi zaten…” gibi cümleleri okudukça kurabileceğiniz türden bir roman. İstanbul, Bursa ve Amerika üçgeninde asla kavuşamayan bir çiftin hikâyesi anlatılan.
Gerçeği söylemek gerekirse Canan Tan’ın dilini çok basit buldum. Cümleler seçilirken pek de özenilmemiş, iş bana biraz aceleye getirilmiş izlenimi verdi. Yazarın henüz başka bir kitabını okumadığım için dili hakkında uzun uzadıya yorum yapmayı pek doğru bulmuyorum. Ancak bu roman için “yalın” ya da “sade” sözcükleri yerine aklıma “basit” den başka tanımlama gelmiyor. Biraz Duygu Asena kokusu aldığımı da eklemek istiyorum. Yazarın etkilenip etkilenmediğini bilemem ama bence çok fazla ortak noktaları var. Edebi yönü bulunduğunu düşünmediğim, “tatil kitabı” diye adlandırabileceğim, kolay okunan, ara sıra (ender de olsa) “acaba şimdi ne olacak?” heyecanını yaşatan bir kitap. Fakat en fazla iki ay sonra bir kitapçının rafında rastladığımda okuyup okumadığımı bile hatırlayabileceğimi sanmıyorum. Yani akılda kalacak ya da okumayı seven sevdiklerime hediye edilecek -tavsiye edilecek- bir kitap hiç değil. Ara ara Ahmet Hamdi’den, Nazım Hikmet’den, Neruda’dan ya da Fuzuli’den dizeler de olmasa edebî tek bir cümle bulunmayacak.


Kitabın Künyesi
Adı: Yüreğim Seni Çok Sevdi
Yazarı: Canan Tan
Yayınevi: Altın Kitaplar
1.Baskı Yılı: 2007
Sayfa Sayısı: 480
ISBN: 978-975-21-0822-6

</U></B>
Köprü’ de Erzincan’nın Kemaliye ilçesinde, Fırat Nehri üzerinde inşa edilen bir köprünün, bu köprüyü yaptırabilmek için çırpınan bir bürokratın ve yöre insanının öyküsünü terör ve devlet çarkı çerçevesinde anlatan Kulin, yarına sevgiyle yürümenin, sadece bu kitabın değil yaşamın ana

[Cümlesi olduğuna ianandiğini ifade ediyor.

Yazar kitabında geçen kişilerle ilgili olarak “Bayram ve diğer köylüler vatandaşı temsil ederlerken vali, devleti ve sistemi temsil ediyor; var olması gerektiği biçimde.Çünkü devletin var oluş nedeni, halkına hizmettir.Devlet, savcısından hakimine, doktorundan öğretmenine, askerinden valisine kadar tüm kurumlarıyla, halka hizmet için vardır.Devletin her kademesinde bunun bilincinde olan çalışkan ve şefkatli devlet memurları da var olmalı ki, Cumhuriyet bugunlere gelebilmiştir.Halk ve devlet kucaklaşabildiğinde, dayanışmayı sağlayabildiğinde, bu toprağın insanının mucizeler yarattığını görüyoruz.”

“Köprü bir umuttu, o esmer ve buğday tenli, ela ve kara gözlü halk için olduğu kadar, kendi için de” Mühendisin düşüncesi bu.Yöre halkıyla el ele, özveriyle yapılacak köprünün bambaşka bir işlevi olduğu konusunda, mühendisten valiye, köylüden kaymakama herkes hemfikir olmakla birlikte, yerleşmiş inatları, hırçınlıkları törpülemekte de zorlanıyorlar öte yandan